🎓 Rozwiązanie zadania 3 z książki Elementarz odkrywców. 3 klasa część 4 opracowane przez nauczycieli serwisu Odrabiamy.pl Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Połącz w pary wyrazów o przeciwnym znaczeniu (2) - Wyrazy o znaczeniu przeciwnym - wyrazy o przeciwnym znaczeniu - Wyrazy o znaczeniu Hasło do krzyżówki „wyraz o tym samym znaczeniu co inny wyraz” w słowniku szaradzisty. W naszym słowniku krzyżówkowym dla wyrażenia wyraz o tym samym znaczeniu co inny wyraz znajduje się tylko 1 definicja do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Są to wyrazy o takiej samej formie językowej, ale zupełnie odmiennym znaczeniu. Dotyczy to zarówno brzmienia, jak i formy graficznej. Jednocześnie należy wiedzieć, że poprzez homonim rozumie się nie tylko pojedyncze słowa, ale także wszelkiego rodzaju związki wyrazowe, których postać jest identyczna, ale znaczenie zupełnie inne Dopasujesz słowa o tym samym znaczeniu? Właśnie kończę zadanie z angielskiego, muszę dopasować słowa o podobnym znaczeniu do siebie. Zrobiłam już 80%, zostały mi trzy wyrazy i nie wiem, który pasuje do którego. Jedna grupa wyrazów: resume*. given. Wyrazy pochodne, które powstały z dwóch wyrazów podstawowych nazywamy wyrazami złożonymi (łamigłówka). W takich wyrazach podstawy słowotwórcze połączone są najczęściej cząstką –o- lub –i-, są to złożenia. Wyrazy złożone, których podstawy słowotwórcze nie łączą się dodatkowymi cząstkami nazywamy zrostami ODjXMm5. Homonimy to wyrazy o jednakowym brzmieniu i pisowni lecz różnych znaczeniach. W języku polskim wyrazy będące homonimami są tego samego rodzaju i tworzą taką samą liczbę mnogą. Natomiast w języku niemieckim różnią się one rodzajem oraz sposobem tworzenia liczby mnogiej. Oto wykaz najczęściej występujących homonimów: liczba poj. liczba mn. znaczenie der Band die Bände tom (ksiązki) das Band die Bänder taśma das Band die Bande węzeł die Bank die Bänke ławka die Bank die Banken bank der Bauer die Bauern chłop das Bauer die Bauer klatka der Bund die Bünde sojusz das Bund die Bunde pęczek der Erbe die Erben spadkobierca das Erbe - spadek der Flur die Flure korytarz die Flur die Fluren pole der Gehalt - zawartość das Gehalt die Gehälter płaca das Gesicht die Gesichter twarz das Gesicht die Gesichte przywidzenie das Gesicht - oblicze der Heide die Heiden poganin die Heide die Heiden puszcza der Hut die Hüte kapelusz die Hut - opieka der Junge die Jungen chłopiec das Junge die Jungen młode der Kiefer die Kiefer szczęka die Kiefer die Kiefern sosna der Kunde die Kunden klient die Kunde - wieść die Lehre die Lehren nauka die Lehre die Lehren miara der Leiter die Leiter kierownik die Leiter die Leitern drabina der Messer die Messer miernik das Messer die Messer nóż die Mutter die Mütter matka die Mutter die Muttern nakrętka der Schild die Schilde tarcza das Schild die Schilder wywieszka der See die Seen jezioro die See die Seen morze die Steuer die Steuern podatek das Steuer die Steuern kierownica der Strauß die Sträuße bukiet der Strauß die Strauße struś der Tau - rosa das Tau die Taue lina der Teil die Teile część (całości) das Teil die Teile część (zamienna) der Tor die Toren głupiec das Tor die Tore brama der Verdienst - zarobek das Verdienst die Verdienste zasługa der Weise die Weisen mędrzec die Weise die Weisen sposób die Weise die Weisen melodia das Wort die Wörter wyraz das Wort die Worte słowo der Arm ramię arm biedny der Elf elf elf jedenaście der Reif obręcz reif dojrzały sieben siedem sieben przepuszczać przez sito das Fest święto fest stały/mocny/pewny sein być sein jego Naszym sprzymierzeńcem jest Moc i potężnym sprzymierzeńcem ona jest. Moc słów. Spójrzmy i niezwykłe te dostrzeżmy. Niezwykłych wyrazów jest w polszczyźnie trochę, więc podzielimy temat na kilka wpisów. Oto część pierwsza trylogii. AUTONIMY O autonimach było już przy ohydnych wyrazach w języku polskim. Autonimem nazywamy taki wyraz, który mówi coś sam o sobie, tzn. ma cechę, którą opisuje. Parę przykładów: krótki — to krótki wyraz, pięciozgłoskowiec — to wyraz liczący pięć zgłosek, sześciosylabowy — podobnie, przymiotnik o sześciu sylabach, rzeczownik — nie da się ukryć, że wyraz ten jest rzeczownikiem, polski — a ten przymiotnik jest… polski. Jeszcze ciekawszymi autonimami są niektóre antonimy (czyli wyrazy o przeciwnym znaczeniu). Jeśli spojrzymy na parę szeroki — wąski, to z pewnością szeroki jest szeroki, a nieraz i szeroooki, a wąski jest po prostu wąski. Różnicę widać gołym okiem, tzn. uchem. Podobnie z inną parą: wklęsły — wypukły. Pierwsze słowo ma w środku dołek, na [ę], a drugie ma w środku górkę, na [p]. Trochę o przyglądaniu się głoskom pisałem już przy okazji wpisu o wizycie w Akademii Młodych Odkrywców. Wymieniony na samym początku autonim krótki też tworzy ciekawą parę z antonimem długi. Wydaje się, że [u] w krótkim jest zdecydowanie krótsze niż [u] w długim. Na koniec autonim przyciągający uwagę, gdyż — niestety — wulgarny, poza tym nienotowany w słownikach. Chodzi tu o kurwować: jeśli ktoś mówi, że ktoś inny kurwuje, to w tym momencie sam k… ANTONIMY Same antonimy to sprawa prosta: wyrazy o przeciwnym znaczeniu. Proste przykłady: zły — dobry wysoki — niski bezczynny — działający ładny — nieładny Ciekawie robi się, i to bardzo ciekawie, tam, gdzie wyrazy wyglądające jak antonimy są… uwaga, uwaga — synonimami! Niemożliwe? No to spójrzcie. Para nr 1 opodal — nieopodal Nad rzeczką opodal krzaczka Mieszkała kaczka-dziwaczka, Lecz zamiast trzymać się rzeczki, Robiła piesze wycieczki. Co by się stało, gdybyśmy zamienili Brzechwie opodal na nieopodal? Nic. Znaczeniowo nic. Jedynie zaburzylibyśmy rytm, bo pierwszy wers stałby się dziewięciozgłoskowy zamiast ośmiozgłoskowy. Jak to w ogóle możliwe? Otóż opodal znaczyło kiedyś ‘daleko, z dala’. Ignacy Krasicki pisał w Panu Podstolim „Dość był opodal dwór od kościoła”, czyli że dość daleko był. Nieopodal znaczyło wtedy ‘blisko’. I wszystko ok, mieliśmy antonimy. Potem się jednak pokiełbasiło, opodal zmieniło znaczenie, niektórzy sądzą, że przez częste współwystępowanie z nieco opodal. Jak wiemy, w języku nie musi wszystko być bardzo logiczne. Para nr 2 czelny — bezczelny Od razu wspomnę o podobnej parze, w której rozwoju znaczeniowym zaszedł podobny paradoks. Słowo czelny jest dziś już nieco przestarzałe (w użyciu jest raczej rzeczownik czelność), a oznacza tyle co ‘zuchwały, arogancki, na dodatek bez wstydu’. A cóż znaczy bezczelny? W sumie to samo. I znów, czelny na początku XX wieku miał jeszcze znaczenie ‘przodujący, czołowy’. Taki na czele, naczelny, czyli czelny. Wszystko w porządku, należycie, zgodnie z brzmieniem, etymologią i jedenastym przykazaniem. Ale oto w XVIII w. stała się jednak rzecz niezwykła, nawet jeśli wziąć pod uwagę kapryśność języka (…). Oto — jak zaświadcza autor Słownika etymologicznego języka polskiego, Franciszek Sławski — osoby, które w XVIII w. używały w języku polskim wyrazu bezczelny, skróciły go, odrzucając przedrostek bez- i zaczęły używać wyrazu czelny w znaczeniu bezczelny (który również pozostał w języku), nie zważając na to, że wyraz czelny miał zupełnie inne, przeciwstawne w stosunku do wyrazu bezczelny, znaczenie. W taki oto sposób antonimy przeobraziły się w synonimy. (Eugeniusz Grodziński, Językoznawcy i logicy o synonimach i synonimii, 1985, s. 194) Para nr 3 precedensowy — bezprecedensowy Na stronie Radia Zet czytamy nagłówek artykułu: „Pozew za… zanieczyszczenia powietrza! Bezprecedensowy proces we Francji”. A potem w treści dalej mamy: „Zaznaczył też [adwokat], że w ciągu najbliższych tygodni do sądów w innych francuskich miastach (tj. Lyon czy Lille) trafią kolejne pozwy. Sprawa ma charakter precedensowy i może stać się początkiem lawiny oskarżeń władz państwowych o działanie na szkodę obywateli”. Precedensem, bo słowo to nie odnosi się tylko do prawa, jest pierwszy raz podejmowane działanie w jakiejś nietypowej sytuacji, które potem może służyć za wzór. Takie działanie jest zatem precedensowe. Podejmowane po raz pierwszy. A skoro tak, jest to działanie bez precedensu. Czyli… bezprecedensowe. Jednak synonimy? Tak, choć może nie bardzo ścisłe, tzn. mają nieco inny zakres użycia. Gdzie indziej też kładziony jest akcent, jeśli bowiem określamy coś jako bezprecedensowe, to podkreślamy, że czegoś takiego jeszcze nie było. A jeśli określamy coś jako precedensowe, to podkreślamy, że może być wzorem dla działań w przyszłości. Para nr 4 cenny — bezcenny Tu wszystko jest jasne. Tym cennym przykładem mogę zakończyć ten bezcenny wpis. Tu dochodzimy też do tożsamości znaczeniowej takich oto niezwykłych zdań-nagłówków: Bezprecedensowa czelność opodal cennego krzaczka = Precedensowa bezczelność nieopodal bezcennego krzaczka Pytanie tylko, o czym były te artykuły, które zostały poprzedzone takimi nagłówkami…

wyrazy o tym samym znaczeniu