Najobszerniejszy przekaz o chrzcie Mieszka (umieszczonym w roku 965) znajdujemy w Rocznikach Królestwa Polskiego autorstwa Jana Długosza, których ciekawy opis znajdziemy chociażby w jednym z rozdziałów książki prof. Krzysztofa Ożoga 966. Chrzest Polski. Jan Długosz chrzest Mieszka I lokalizował w Gnieźnie. 1055. rocznica Chrztu Polski. 14.04.2021. Chrzest księcia Mieszka I to przełomowe wydarzenie w dziejach państwa i narodu polskiego, uznawane za symboliczny początek polskiej państwowości. Chrzest miał także fundamentalne znaczenie polityczne, kulturowe i tożsamościowe – wprowadził rodzące się wówczas państwo polskie w krąg karta do oceny lekcji i przedstawienia Lekcja dwugodzinna lub 3 x 45 min. Przebieg lekcji: 1. Przywitanie przybyłych gości. Przedstawienie się i krótkie zaprezentowanie uczniów występujących w przedstawieniu. 2. Obejrzenie przygotowanej inscenizacji. 3. W przerwach pomiędzy scenami pogadanka o teatrze ( można przeczytać wiersz Romeo i julia na wesoło scenariusz przedstawienia. Zapraszamy do naszych zbiorów zgromadzonych w działach: Ściągi gotowce wydrukowane, czy też Ebuda-cd - ściągi na płycie. Oprócz: Romeo i julia na wesoło scenariusz przedstawienia. Użytkownicy szukali również w naszych zbiorach: jak podziekować za spotkanie biznesowe. Katalog Marzena Aneta Bieńczak, J. Carkowska, K. Wanielista Język polski, Scenariusze Scenariusz przedstawienia z okazji "Dnia Rodziny" Chrzest Mieszka I i całego jego dworu odbył się prawdopodobnie 14 kwietnia 966 w Wielką Sobotę lub w Niedzielę Wielkanocną. Jako hipotetyczne miejsce historycy podają: Ratyzbonę, Kolonię arivn. Dariusz Skrzyniarz Młodzież z parafii św. Jadwigi Królowej w Kielcach spektaklem przybliża historię sprzed 1050 lat. To streszczona opowieść o przyjęciu przez Polskę chrztu oraz zaślubinach Mieszka I i Dobrawy. Scenariusz spektaklu „966 Chrzest Polski” jest autorskim dziełem Aleksandry Klusek. Historia opisana została wierszem. Twórcy w inscenizacji zadbali o klimatyczną scenografię, muzykę i stroje. Spektakl młodych ludzi z parafii św. Jadwigi Królowej urzekł biskupa kieleckiego ks. Jana Piotrowskiego. Docenił wykonanie amatorskiego dzieła i skondensowaną treść, która trafia w sedno. - Wystarczy pogratulować aktorom i młodzieży, która rzeczywiście poprzez odegrane role na pewno zapamięta sobie doskonale co się wydarzyło 1050 lat temu. Ci wszyscy, którzy jeszcze będą mieli okazję obejrzeć ten spektakl z pewnością będą wdzięczni młodym ludziom za przedstawienie tak ważne w tym roku jubileuszowym – mówił ksiądz biskup Jan Piotrowski. Inscenizację młodzież powtórzy jeszcze 24 kwietnia oraz 7 i 8 maja. Zawsze o godzinie 19 w kościelnej sali teatralnej. Chrzest księcia Mieszka I jest jednym z najważniejszych wydarzeń w dziejach państwa i narodu polskiego. Fundacja "Słowo" z Rumi właśnie ogłosiła II Ogólnopolski Konkurs na prezentację multimedialną poświęconą temu faktowi. Po zeszłorocznych doświadczeniach fundacja postanowiła kontynuować rywalizację młodych w twórczym przedstawieniu wydarzenia z czasów początków dynastii Piastów. W 2020 r. do konkursu zgłosiło się bowiem 321 szkół, a prace nadesłało aż 970 uczniów. - Nagrodziliśmy 45 najlepszych prezentacji. Sądzę, że wejście w życie ustawy dotyczącej święta Chrztu Polski spowodowało zwiększone zainteresowanie tym tematem. Chcemy kontynuować to działanie w tym roku - mówi Jan Klawiter, prezes fundacji. Powstała już strona internetowa: Można na niej znaleźć prezentacje nagrodzone w 1. edycji konkursu oraz wiele materiałów edukacyjnych, scenariusze szkolnych akademii, ciekawe artykuły historyków i archeologów o początkach państwa polskiego. Fundacja prowadzi też akcję "Wywieś flagę", związane z państwowym świętem 14 kwietnia. W jaki sposób można wziąć udział w konkursie? Jest on skierowany do uczniów szkół podstawowych klas VII–VIII, uczniów szkół ponadpodstawowych oraz wychowanków placówek kulturalno-oświatowych od 14. do 19. roku życia. Należy przygotować pracę – prezentację multimedialną w programie Power Point bądź Impress i zapisaną w formacie konkursowe wraz z pracą należy przesłać przez formularz na stronie internetowej: do 31 października. Konkurs realizowany jest we współpracy z Instytutem Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego. Otrzymał patronat abp. Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego Episkopatu Polski. "Gość Niedzielny" jest patronem medialnym konkursu. « ‹ 1 › » oceń artykuł Katalog Joanna Królikowska, 2010-04-15PrzemyślUroczystości, ScenariuszeScenariusz przedstawienia z okazji święta patrona szkoły Świętej Jadwigi Królowej Polski na podstawie "Kroniki "Jana Długosza. Scenariusz przedstawienia z okazji święta patrona szkoły Świętej Jadwigi Królowej Polski na podstawie „Kroniki „ Jana Długosza Narrator 1:Szanowni Goście, Rado Pedagogiczna, Drodzy Uczniowie! Chyba wszyscy znamy cel dzisiejszego spotkania, ale dla ścisłości przypomnę, iż zebraliśmy się właśnie dziś, by świętować uroczystość Dnia Patronki naszej Szkoły – jakże dla nas wszystkich ważnej. Program artystyczny przygotowany na podstawie „Kroniki” Jana Długosza ma na celu uczcić imię Królowej Jadwigi, która 8 czerwca 1997 r. została ogłoszona świętą. Narrator 2: Jan Długosz. Był polskim historykiem, dyplomatą i duchownym; wychowawcą synów króla Kazimierza Jagiellończyka. Urodził się w 1415 roku w Brzeźnicy, zmarł w 1480 roku w Krakowie. Do historii przeszedł jako autor licznych publikacji historycznych, w tym najsłynniejszego dzieła „Roczniki czyli kroniki sławnego Królestwa Polskiego”, obejmującego historię Polski od najdawniejszych czasów do 1480 r. Pisząc swoją kronikę Długosz wyrażał się ze szczególnym podziwem o królowej Jadwidze jako wybitnej osobowości wykazującej się ogromną siłą charakteru i godnym wypełnianiem powierzonych obowiązków, pomimo młodego wieku. Doceniał jej zasługi dla rozwoju polskiej kultury i oświaty oraz podnoszenia poziomu intelektualnego. Narrator1: Zapraszamy zatem na przedstawienie przygotowane przez członków szkolnego koła teatralnego. Scena I Długosz: Wielki książę Jagiełło na wieść, że królewnę Jadwigę, córkę Ludwika sprowadzono z Węgier do Królestwa Polskiego i ozdobiono koroną królewską oraz powierzono rządy nad całym Królestwem, kiedy się nadto dowiedział, że wspomniana królewska dziewica jest tak dalece urodziwa, iż uznano, że w tej chwili nie ma sobie równej na całym świecie, wysyła swoich braci, dwu książąt: Skirgiełłę i Borysa do królowej Jadwigi i prałatów oraz panów polskich, by prosili o rękę wspomnianej królewny dla niego. (Sala audiencyjna na zamku. Wchodzi Jadwiga i panowie polscy. Królowa siada na tronie. Pojawiają się Skirgiełło i Borys. Kłaniają się zgromadzonym.) Skirgiełło: Witaj królowo Jadwigo. Przybywamy z rozkazu brata naszego księcia Jagiełły. Borys: Od dawna wielcy książęta i potężni królowie nakłaniali naszego księcia litewskiego Jagiełłę, by przyjął wiarę chrześcijańską, porzuciwszy własną, w której pozostawili go rodzice. Skirgiełło: Nigdy jednak nie można go było nakłonić żadna namową ani nawet wojnami, które z nim prowadzili Krzyżacy. Borys: To dla Ciebie, Najlepsza i Najjaśniejsza Królowo i dla Twojego Królestwa Polskiego zachował najwyższy ten zaszczyt i ten przywilej, którego pamięć będzie trwała przez wiele wieków. Skirgiełło: Jeżeli zaś Wasza Wysokość raczy przyjąć wspomnianego pana naszego, księcia litewskiego Jagiełłę za małżonka, to on obiecuje nie tylko te korzyści, które się wiążą z przyjęciem wiary katolickiej, ale ponadto wiele innych, cennych darów. Borys: Przyrzeka zatem przede wszystkim, że on sam ze swoimi braćmi, książętami litewskimi, panami i możnymi oraz całym ludem litewskim i żmudzkim, przyjmie wiarę rzymskokatolicką. Skirgiełło: Proponuje, że wcieli wieczystą i nierozerwalną unią do królestwa Polskiego wszystkie przynależne do niego prawem naturalnym ziemie Litwy i Żmudzi oraz niektóre orężem zdobyte ziemie ruskie. Borys: Przyrzeka, że przywiezie do Królestwa Polskiego wszystkie skarby własne i odziedziczone po ojcu i dziadku i zużyje je wyłącznie na pożytek Królestwa. Jadwiga: Poruszyły mnie bardzo Wasze słowa. Cieszy mnie to, że wielki książę litewski pragnie przyjąć wiarę chrześcijańską. Pozwólcie zatem bym sprawę tak niezwykłej wagi przedyskutować mogła z dostojnikami. Scena II Długosz: Wielki książę litewski Jagiełło, zamierzając objąć rządy nad Królestwem Polskim i ożenić się z królową Jadwigą, przybywa do Polski ze swoimi braćmi z wielkim orszakiem oraz wozami, które wiozą jego skarby i ogromny majątek składający się z różnych rzeczy. Prowadzony przez posłów polskich wjechał najpierw do Lublina i zabawił tam celowo kilka dni, aby wieść o jego przybyciu rozeszła się wśród panów polskich. Z Lublina zaś ociężałym i powolnym marszem zmierzał do Krakowa. Wtedy też Jadwiga wysyła potajemnie posła, zaufanego dworzanina Zawiszę z Oleśnicy, na spotkanie z księciem Jagiełłą polecając, by go oglądnął, jego urodę i postawę, by wrócił jak najszybciej i opowiedział dokładnie o jego urodzie, sylwetce i obyczajach. Zawisza: Witaj królowo. Jadwiga: Witaj Zawisza. Jakież wieści mi przynosisz? Zawisza: Książę Jagiełło przyjął mnie uprzejmie i życzliwie. Jadwiga: Powiedz Zawisza, czy to prawda, że uroda księcia jest szpetna? Zawisza: Nie słuchaj królowo plotek. Napatrzyłem się dowoli sylwetce Jagiełły i przyznać muszę, że jest ona zgrabna i kształtna. Ma on wesołe spojrzenie, twarz podłużną, bez żadnego jednak śladu szpetoty, a obyczaje poważne i godne księcia. Jadwiga: Uspokoiłeś mnie zatem panie. Udajmy się więc do panów polskich, aby czym prędzej zdać im relację. Muszę podjąć bardzo ważną decyzję. Scena III Długosz: Usilne i różnorodne zabiegi zarówno prałatów, jak i panów polskich, gorące ich prośby zmiękczyły królową Jadwigę tak, że zgodziła się wyjść za mąż za księcia litewskiego Jagiełłę, by zapewnić wzrost wiary chrześcijańskiej i pokój wśród chrześcijan. Uzyskawszy zatem od niej słowo, we czwartek, 14 lutego, tj. w uroczystość św. Walentego, najpierw wielki książę litewski Jagiełło, a potem jego bracia, książęta litewscy i szlachta pouczeni dokładni w wierze katolickiej i jej prawdach, wyznają świętą wiarę i przyjmują chrzest w katedrze krakowskiej. Książę Władysław, czyli Jagiełło, bo taki imię przyjął na chrzcie, przyjąwszy pierwszy sakrament, w tym samym dniu przystąpił znów do drugiego i we wspomnianej katedrze krakowskiej zawarł publicznie małżeństwo z Jadwigą. (Katedra wawelska. Wewnątrz zgromadzeni dostojnicy. W tle słychać dźwięk dzwonów. Wchodzą Jadwiga i Jagiełło.) Jagiełło: Wyznaję i przyjmuję świętą prawowierną wiarę, odrzuciwszy błędy pogaństwa. przyjmuję chrzest i imię odpowiednio wielkie księciu Jagielle, imię książąt polskich – Władysław. Jednocześnie za żonę biorę piękną i znakomitą dziewicę- królową polską Jadwigę. Podległe mi ziemie Litwy, Żmudzi i Rusi, nad którymi sprawowałem pełną i prawowitą władzę zapisuję na zawsze Królestwu Polskiemu, zjednoczę z nim, wcielę do niego. Ochrzczę ich narody i nawrócę na prawdziwą wiarę. (Arcybiskup gnieźnieński wkłada koronę na głowę Jagiełły. Zgromadzeni wznoszą okrzyki na cześć króla) Długosz: Król polski Władysław chcąc zgodnie z zobowiązaniem doprowadzić lud i ziemię litewską od pogańskich przesądów do czci jednego, prawdziwego Boga, zabierając ze sobą Jadwigę, arcybiskupa gnieźnieńskiego i wielu duchownych, udaje się na Litwę. Tam wraz ze swoją małżonką przekonuje książąt i rycerzy, by zgodzili się przyjąć wiarę chrześcijańską. Każe zburzyć ołtarze, na których składano ofiary, powycinać gaje uważane za święte oraz pozabijać wszelkie węże, które znajdowały się we wszystkich domostwach jako bóstwa opiekuńcze. Po zabiciu zaś i zniszczeniu bożków cały lud i naród litewski z gotowością i oddaniem zgodził się chętnie przyjąć wiarę chrześcijańską i wyrzec się dawnego błędu. Wielkie zatem były zasługi Jadwigi – władczyni wielkiego i potężnego Królestwa Polskiego. Stworzyła ze swym mężem harmonijny związek i przez kolejnych trzynaście lat sprawowała z Jagiełłą faktyczne współrządy ku wielkiemu zadowoleniu ludu. Narrator 1: Działalność polityczną prowadziła Jadwiga ze swym dworem do końca swego krótkiego życia. Równie ważne były Jej działania na polu edukacji. Pani Wawelska nie żałowała trudu ani kosztów. Sprowadziła na swój dwór uczonych, odbywała z nimi narady i wystarała się o potrzebne pomieszczenia. Wtedy dopiero uniwersytet krakowski w pełni zaistniał na mapie uniwersytetów europejskich, a państwo polskie osiągnęło poziom kulturalny analogiczny do krajów zachodnich. Kulturą promieniował nie tylko uniwersytet, lecz również dwór Królowej. Z Jej inicjatywy powstały pierwsze polskie przekłady Księgi Psalmów i niektórych innych ksiąg Starego Testamentu oraz pism Ojców Kościoła. Otaczała się również Jadwiga muzykami świeckimi, kładła nacisk na umiejętność wykwintnej konwersacji swych dworek, nie stroniła nawet od tak męskiej rozrywki jak polowania . Recytator: Przeto wśród ludzi daleko jej imię rozniosło się - wszędy: Świadectw jej czynów i cnót nie brak po dziś dzień wśród nas: Kwitnie tu przecie dotychczas uczonych wszechnica przesławna Która z hojności jej rąk wzięła początek i wzrost; Ona to mistrze uczone przyzwała zza granic Królestwa, Męże świadome jak nikt nauk wszelakich i sztuk; Ona też uczniów tej szkoły we wszystko nadała sowicie, Za czym się chwały jej blask rozlał szeroko na świat. Narrator 2: Pamięć o Jadwidze przez wieki trwała w świadomości narodu. Nasiliła się w dobie rozbiorów, gdy Polacy pozbawieni rzeczywistego państwa szukali w swej historii tego, co największe i najpiękniejsze. W lipcu 1949 r., w procesji pod przewodnictwem kardynała Adama Sapiehy, do sarkofagu na wprost kaplicy Zygmuntowskiej przenieśli trumnę Jadwigi profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był to w czasach komunistycznych akt odwagi. Do dziś ich następcy składają jej wieńce jako jednej z trzech protektorów uczelni. Przed beatyfikacją wokół sarkofagu młodzież zostawiała tarcze szkolne, a na płycie leżały dziesiątki kartek z prośbami i podziękowaniami. Znak spełnionych życzeń, tu, przed rzeźbą kobiety, której życzenia, po ludzku patrząc, się nie spełniły. Jadwigą - królem Polski. Kiedyś te mury słyszały głos Królowej, szelest jej sukien, płacz po jej śmierci. Dziś, koło południa, drżą od szmeru głosów zwiedzających. Głosy z przeszłości zlewają się z dźwiękami obecnymi, tylko mury milczą. Opracowała Joanna Królikowska Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. Poniżej znajdują się specjalne scenariusze lekcji oraz karty pracy poświęcone roli i znaczeniu chrztu Polski jako jednego z najważniejszych wydarzeń w historii państwowości polskiej oraz jego wpływu na kształt współczesnej Polski. Scenariusze lekcji oraz karty pracy zostały opracowane w kilku wariantach, w zależności od typu szkoły. Wszystkie materiały dydaktyczne nawiązują do V plakatu oraz V tomu książki poświęconych chrztowi Mieszka I. Materiały dydaktyczne zostały przygotowane w sposób umożliwiający samodzielny ich druk. Zachęcamy do wykorzystywania ich przez nauczycieli historii, a także przez różnego rodzaju instytucje kultury, działy edukacyjne w muzeach, biblioteki, domy kultury. Scenariusze lekcji powstały w ramach projektu realizowanego przez Powiat Gnieźnieński pn. Ogólnopolska kampania edukacyjna dla dzieci i młodzieży dofinansowanego ze środków Narodowego Centrum Kultury w ramach programu Chrzest 966. Scenariusze dla szkół podstawowych Mieszko I – od legendy o Piaście do historii o Mieszku I. Lekcja kreatorska. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Mapa Karty pracy W kraju Mieszka. Multimedialny projekt edukacyjny. Scenariusz nr 2 Tekst źródłowy Karty pracy Infografika Chrzest Polski 966 i jego 1050 rocznica. Projekt edukacyjny – gazeta historyczna. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Mapa Karta pracy Infografika Uwaga: uczniowie szkół podstawowych, którzy przygotują relację z przeprowadzonych lekcji kreatorskich mogą wziąć udział w II ogólnopolskim konkursie pn. Tu powstała Polska – Chrzest Polski. Termin nadsyłania prac upływa w dniu 23 maja 2016 roku. Na zwycięzców czeka atrakcyjna nagroda – trzydniowa wycieczka do Gniezna i Powiatu Gnieźnieńskiego w terminie 14 – 17 września 2016 roku. Konkurs został uwzględniony w postępowaniu rekrutacyjnym w roku szkolnym 2016/2017. Więcej informacji w dziale: konkurs Scenariusze dla szkół gimnazjalnych Zaprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce według Jana Matejki. Lekcja kreatorska. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Grody i grodziska wielkopolskie - krajobraz kulturowy państwa pierwszych Piastów dawniej i dziś. Scenariusz nr 2 Ilustracje Mieszko! Mieszko! Mój koleżko! – analiza piosenki. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Karty pracy Materiały Scenariusze dla szkół ponadgimnazjalnych Europejski kontekst decyzji przyjęcia chrztu przez Mieszka. Scenariusz nr 1 Tekst źródłowy Karty pracy Geneza i znaczenie chrztu Mieszka dla budowy państwa polskiego. Scenariusz nr 2 Tekst źródłowy Karty pracy Gniezno i Poznań w 1966 roku, czyli kontrowersje wokół obchodów Millenium. Scenariusz nr 3 Tekst źródłowy Materiały Karty pracy Autorzy scenariuszy: prof. UAM dr hab. Violetta Julkowska Dr hab. prof. Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu historyk historiografii i dydaktyk historii. Organizatorka projektów badawczych i edukacyjnych, współautorka podręczników i materiałów edukacyjnych do historii. Zainteresowania badawcze: kultura historyczna, historia historiografii, studia regionalne, studia nad pamięcią i studia biograficzne. Opublikowała książki: Retoryka narracji historycznej Joachima Lelewela 1998; Europejski wymiar edukacji a chrześcijaństwo, 2006; Historia dla wyobraźni. Recepcja i interpretacja pisarstwa historycznego Karola Szajnochy, Poznań 2010; Foto-historia. Fotografia w edukacji historycznej (red.) 2012 i Foto-historia. Fotografia w przedstawianiu przeszłości (red.) 2012; Przywołane z historii. Ocalone z pamięci (red.) 2013; Helena Tadeuszak 1909-1986 (2014); Jan Kiliński. Historia i pamięć (red.) 2015. dr Mariusz Menz dr Mariusz Menz – adiunkt w Instytucie Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, zatrudniony w Zakładzie Myśli i Kultury Politycznej. Zainteresowania naukowe koncentrują się wokół analizy polskiej myśli politycznej, dydaktyki historii i wiedzy o społeczeństwie oraz polskiego dyskursu politycznego. Autor wielu artykułów naukowych z zakresu historii Galicji i problematyki oświatowej; współautor trzech podręczników szkolnych. Członek Międzynarodowego Zespołu Badawczego „Galicja 1772-1918” oraz ekspert polsko-niemieckiego podręcznika do historii. Od urodzenia związany z Gnieznem, gdzie współpracuje z GSW „Milenium” oraz prowadzi zajęcia na Gnieźnieńskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Opracowanie graficzne: Jarosław Gryguć Artysta plastyk, autor książek i plakatów z serii Kultura Piastów dla Dzieci. Pasjonat historii. Historia Polski -na podst. Hymnów Narodowych. Autor: Violetta Marchante, dn. 2012 r. *w scenariuszu wykorzystana jest piosenka 'Żeby Polska była Polską’, jako czwarty Hymn, jako, że był dla nas hymnem konspiracyjnego podziemia. (scenariusz opracowany jest dla grupy uczniów szkoły podstawowej, z klas 1-6, Polskiej Sobotniej Szkoły im. Marii Skłodowskiej-Curie w Tarpon Springs, na Florydzie; Scenariusz ten służyć też może dla uczniów w Polsce -również z gimnazjum i szkoły średniej) (nagranie: 'Bogurodzica, Dziewica, Bogiem sławiena, Maryja…… ’ (po tych słowach muzyka jest z lekka przyciszona – recytacje na jej tle) 1. Biały Orzeł na niebie czerwonym I biało-czerwona flaga… Wpatrzeni są w nie Polacy, Od Lecha, z dziada pradziada… 2. Rycerze w lśniacych zbrojach Na Polski granicach stali, A kiedy wróg nam zagrażał, Dla nas walczyli i umierali. 3. Silna i mocna Polska wzrastała, Od Króla Piasta, przez Jagiellonów. Potem wybrano królów nowych, By strzegli dostatku i pokoju. 4. Aż nastał XVI -’Złoty wiek’, Wiek tolerancji i nauki, Gdy każdy w Polsce -nie tylko Polak, … (dochodzą do grupy inni uczniowie) Schronienia i rozwoju szukał…. …………………………………………………….. ……. (niepokojąca, sroga muzyka) 1. Niepkój! … Groźba! …. Tragedia! … (3 wysokie osoby wchodzą z 3 stron na scene i dzielą miedzy sobą dzieci 3 razy (Austriak tylko 2 razy))……….. Oto dzielą nasz kraj !!! Rosja, Prusy i Austria Zabierają nam ziemie i wolności dar. 2. I nie ma już Polski na mapie, Ale nie wszystko stracone, Dopóki kochamy naszą Ojczyznę, Dopóki mamy polską mowę! 3. Chcą nam odebrać i to, Lecz nikt nam duszy nie odbierze. Wraz z konstytucją 3 maja, Wytrwamy w walce i wierze! ………………………….. (nagranie: 'Nie rzucim ziemi skąd nasz ród, nie damy pogrześć mowy…’) 1. Nie było łatwo, ginęło wielu, Wielu wyjechać z Polski musiało, … (część uczniów odchodzi na bok -odprowadza je nauczyciel) Aby w tęsknocie, nawet z daleka, Ojczyźnie służyć i walczyć dalej… 2. Walczyli pisząc piękne wiersze, Walczyli ucząc do Polski miłości, Walczyli sercem, walczyli też bronią, I z szablą w ręku szli przeciw zaborcom… …………………………………….. (nagranie : 'Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy…’) 1. 100 lat minęło. – Polak potrafi wytrwać w nadziei, nie stracić wiary! Rok tysiąc dziewięstet osiemnasty (1918) Nareszcie (!!!) -wolny nasz kraj wytrwały! 2. Cieszą się dzieci, cieszą dorośli, … (dzieci, które wcześniej odeszły -wracają, ) Biało-czerwone wznoszą się flagi . Po polsku można mówić znów głośno, I śpiewać Hymny naszego kraju… (***objaśnienie – do 1927(referendum) były 3 hymny narodowe jednocześnie: Bogurodzica’, 'Rota’ i 'Mazurek Dąbrowskiego’) 3. Dwadzieścia lat wolności minęło, Ojczyzna wznosi się silna i piękna. Lecz Druga Wojna Światowa się skrada, By w nas uderzyć z pierwszym września… …………………………………………………. ( sroga muzyka) 1. Niemcy i Związek Radziecki, (znów podział na 2 grupy) Znowu Polską się dzielą i rządzą. Walczyliśmy dzielnie. Pomimo obietnic, Nikt inny nie przyszedł nam z pomocą… 2. Czas wojny – to czas okrutny, Niszczą Polaków i polski język… Ale wytramy też i to, I doczekamy się zwycięstwa. …………………….. (Piosenka : 'Dzień zwycięstwa, o nim marzył każdy z nas…’ -jedna zwrotka) 1. Zwycięstwo przyszło! Polska się stroi! Lecz co się dzieje? Czas nowej niewoli? Komunizm? U nas? Brak demokracji? Sprzedano Polskę Radzieckiej Rosji! 2. Wygląda tak, jakby była wolność, Mówić po polsku nikt nie zabrania, Ale nie można myśleć i żyć, Tak, jak się chce. To zakazane. 3. I znowu wielu traci życie, Za to, że są patriotami, Wielu po wojnie do Polski nie wraca, Ci, co wrócili, są więźniami… 4. Lecz nasze dusze i nadzieje, Są niezniszczalne, jak siła narodu… W atakowanym trwamy Kościele, Strajkują dorośli, dzieci i młodzież… 5. A nikt nie wygra z tą wytrałością. Polska Radziecki komunizm powala. Nastaje wolność z Solidarnością, Ojczyzna z presjii znów powastała! …………………………….. (nagranie: 'Z głębi dziejów’, czyli: 'Żeby Polska, była Polską’) 1. To nie jest koniec Polskiej Historii, Tworzy się dalej w każdym z nas. I o nas rzecz przedstawią potomni, Czy byliśmy wierni, czy pełni wad… 2. Czy docenimy minionych pokoleń ambicje? Czy nie sprzedamy praojców krwią pokrytej ziemi? Czy Polskę kochamy, żyjąc na obczyźnie? Czy w cieniu innych narodów znikniemy? ……………………………………. (nagranie: mix melodyczny czterech Hymnów Polski) Albo: 'Hymn Solidarności’)

scenariusz przedstawienia o chrzcie polski